İbrahim, içimdeki putları devir
Elindeki baltayla
Kırılan putların yerine
Yenilerini koyan kim
****
Güneş buzdan evimi yıktı
Koca buzlar düştü
Putların boyunları kırıldı
İbrahim, güneşi evime sokan kim
****
Hazana durmuş bahçelerin
Solgun aydınlığında gül
Düşmüş çilelerin son yaprağı da
Kucağına gül
****
Bin Nemrut yüklendi omuzlarına
Bir Nemrut’un ocağını
Bin uşakla harlasalar ateşi
Yine dönüşür İbrahim’e gül
****
Yanmaktadır, yakılmaktadır
Kor olmuştur yürekler
Yeter ihya için bir selamın
Bağdat ile Şam’a gül