Sevinç sevinç berrak
Ve yıldız yıldız parlak
Bir dağ pınarı
Üstünde beyaz bulutların
Ve kuytusunda bir yeşil yamacın
Aziz ruhlar sallamış beşiğini
Veda edip çocuk tazeliğiyle bulutlara
Raks eder gibi iner mermer kayalara
Haykırır sevincini semalara
Dağ geçitlerinde
Önüne katar renk renk çakılları
Ve bağrına basar kardeş pınarları
Çiçeklenir ayak bastığı yerler
Ve nefesiyle yeşerir çimenler
Yoldaşı olur şimdi ırmaklar
Ovaları doldurur gümüş ışıklar
Bir ses yükselir pınarlardan
“Kardeş ayırma bizleri koynundan,
kollarını açmış bekliyor Yaradan.
Yoksa bizi çölün kumları yutacak
Güneş kanımızı yoksa kurutacak
Kardeş,Dağların ırmaklarını,
Kardeş ovanın ırmaklarını
Kardeş hepimizi alıp koynuna
Eriştir bizi Yüce Rabbine
Kardeş ayırma bizleri koynundan,
kollarını açmış bekliyor Yaradan.
Yoksa bizi çölün kumları yutacak
Güneş kanımızı yoksa kurutacak
Kardeş,Dağların ırmaklarını,
Kardeş ovanın ırmaklarını
Kardeş hepimizi alıp koynuna
Eriştir bizi Yüce Rabbine
Peki, der, dağ pınarı
Kendinde toplar bütün pınarları
Ve haşmetle kabarır göğsü, kolları
Ülkeler açılır uğradığı yerlerde
Yeni şehirler doğar enginlerde
Kulelerin alev zirvelerini
Ve haşmetli mermer saraylarını
Bırakıp arkasında
Yürür mukadder yolunda
Dalgalanır başının üstünde binlerce bayrak
Evlâtlarını RABBİNE ulaştırarak
Karışır İlahi ummana coşarak!