Açdı gönül gül-şenimiz fasl-ı bahâr oldu yine
Doldu safâ meskenimiz leyl ü nehâr oldu yine

Sâkî-i sahbâ demini cür’a-i la’l-i femini
Sunmağa câm-ı Cem’ini bezme nisâr oldu yine

Bülbül handândır güle nâle kılıp geldi dile
Cân ile hep bir dem ile zârı hezâr oldu yine

Sâkî sunup câm-ı safâ sûfîlere geldi safâ
Dem bir edip ehl-i vefâ derd ile zâr oldu yine

Cân bu deme hem-dem ola cân mı o ânda gam ola
Hulûsî’ye mahrem ola bî-âr u var oldu yine