Gecenin puslu siyahında yine sana yazıyorum, İçimi bir tek sen anlarsın çünkü Resulüm Bir tek senin için ağladığımı gördüler, Seni andıkça dualarım güzelleşti Resulüm, Seni andıkça semalara kalkan ellerim Seni kuruyan sahabilerın elleri kadar cesur, Ölümü senin için göze alan Ali kadar yürekleniyorum, Ali seni öldürmeye gelen soysuzlar için Senin yatağına yattı, bu kadar mı sevilir bir insan resulüm, Bu kadar mı sevilir bir insan, Şimdi yetmez sevgiler seni sevmeye, Yetmez bedirde verilen canlar şimdi sana yeniden sana can vermeye, Uhud ta kırılan iki dışın için ne çok içi parçalandı Zeyd’in, Cafer’in, Hamza ölmedi resulüm Mekke’nin kapısında seni bekliyor, Hz Vahşi Hamza’nın kalbini taşıyor resulüm, sana kıyamayan Halid Bin Velid sana sunduğunda kılıcını, divanında duran Ammar Bin Yasir’in gözleri dolmuştu, ağlamak senin içinse eğer resulüm, gülmek te senin için. Yine sana yazıyorum bu gece, sana yazdıkça ağlıyor, sana yazdıkça güllenıyorum, içimde Bilali Habeşinın kırbaç yarası kanıyor, oysa onun güzel sesinden ezanı Muhammedi dinlerken zalimin vicdanı bile erimemiş miydi, o ne güzel bir sesti resulüm, o ne güzel bir yürekti, senin sadık dostun Hz. Ebubekir, onu Ebu Süfyanın ellerinden kurtardığında, senin eteklerine kapanıp öpmek istemişti, sense Habeşlinin yüzüne bakıp, ben de ben de sizler gibi insanım dedin, Medine Münevvere’nin taşlarını ellerinle sen taşıyordun, Allah, ın arslanı ümmettin arslanı Hamza dur dedi, dur, Allah resulü sen taşıma, sana kıyabilirmıydi Hamza, oklar senin sırtına saplanmaya kıyabılır mıydı resülüm, yine sana yazıyorum bu gece, belki hiç görmediğim düşlerin hasretiyle gül kokuna aşık olan Uveysın gurbetiyle sana yazıyorum resülüm, Uveys yine çöllerde sana geliyor sultanım, ümmet sana ağlıyor ayaklar sana geliyor sultanım, yaşlı gözlerimde ki asırlık hasretimi bir tek sana yazabiliyorum Resülüm çünkü seni seviyorum,çünkü seni seviyorum,çünkü seni seviyorum