İnsan yaratılmışların en yücesi…
İlk insanın yani Hz. Adem A.S. topraktan yaratıldığını biliyoruz. Yani özümüz toprak. Peki neden toprak gibi olamıyoruz, üzerine basıldığı halde tüm güzelliklerini bize sunan yine bize dönen toprak gibi…
Hem gözümüzü doyuruyor, hem karnımızı ve hiç kimsenin kabul etmediği cansız bedenimizi yine o kucaklıyor. Ya bizler? Artık birbirine tahammülü kalmayan insanlar neden özümüz gibi, toprak gibi olamıyoruz? Birbirimize karşı en ufak sabrımız kalmadı. Ufak bir kırgınlıkta kusuyoruz tüm kinimizi, nefretimizi. Ah bir okumayı bilsek, doğayı bir görebilsek. Gerçekleri aslında nasıl da gösteriyor bize nasıl davranmamız gerektiğini… Sabrı öğrenmeliyiz, almadan vermeyi öğrenmeliyiz. En önemlisi artık gerçekleri görebilmeliyiz. Hiçbir şey vermediğimiz halde bunca nimetin bizlere neden sunulduğunu artık durup düşünmeliyiz. Sonunda biz de toprak olabilmeliyiz.