Attığı adımda onu anardı sade bir an değil her an yanardı.
Resul aşkıyla kalbi kanardı göremeden sevdi Veysel Karani.
Tek dileği onu görmek olmuştu,yalnız gözü değil gönlü dolmuştu,
Yürek alev alev yüzü solmuştu göremeden sevdi Veysel Karani.
Anneciğim dedi izin ver bana hemen kapısından dönerim sana
Çok yalvardı böyle ah yana yana göremeden sevdi Veysel Karani.
Annesi dedi ki görmez gözüm var hemen döneceksin bana sözün var
İşte bu kadarcık sana izin var göremeden sevdi Veysel Karani.
Ağlaya ağlaya düştü yollara o mübarek evi sordu kullara
Çocuk yaşlı gence ve de dullara göremeden sevdi Veysel Karani.
Nebi yoktu evde oldu biçare ağladı sızladı ama ne çare
Yüreğini sorma ah pare pare göremeden sevdi Veysel Karani.
Kalbini bıraktı geriye döndü içi ateşliydi sanma ki söndü
Onun için buruk acı bir gündü göremeden sevdi Veysel Karani.
Ömer Ali hemen koşup geldiler hırkayı şerifi ona verdiler
Sana Peygamberden selam dediler göremeden sevdi Veysel Karani.
Aranılan Üveys değilim dedi şaşırdı titredi ah sendeledi
Sonuca bağlayan eldeki bendi göremeden sevdi Veysel Karani.
Veysel içi burak boynunu büktü fazla duramayıp diz üstü çöktü
Hıçkırıp ağlayıp gözyaşı döktü göremeden sevdi Veysel Karani.
Hırkayı eline usulca aldı hasret denizinin dibine daldı
Bir zaman sarılıp öylece kaldı göremeden sevdi Veysel Karani.
Hırkayı yüzüne gözüne sürdü sanki Muhammed’i yanında gördü
İçinde acıyı ördükçe ördü göremeden sevdi Veysel Karani.
Üveys şükür için secdeye indi mübarek her zaman nefsini yendi
Bize şefaatçi Karani dendi göremeden sevdi Veysel Karani.
Peygamber aşkıyla kavruldu Veysel kuru yaprak gibi savruldu Veysel
Onun vefatıyla devrildi Veysel göremeden sevdi Veysel Karani.