Avlusunda duvarların ötesinde sevdiceğim bir taraftan umutlarım bir taraftan geleceğim
Çocuklarım ah çocuklar çocuklarım şu ülkenin gece ayın ışığında sevdiceğim otur cama
Kavgamızı ayet ayet okuyuver Marmara’ya
Seni ellerinde çiçek ve boynunda kolyelerle bilirim, belki de sana bu yakışır ama bıktım artık gözyaşlarından. Artık seni elinde tabanca ve boynunda Filistin şalıyla özledim. Kavgamızın ön safında özledim seni. Anlıyorsun değil mi, anlıyor musun sevdiceğim.
Hücresinde duvarların birinde ben ve seccadem ve dışında zindanların determinist ben-i Âdem, insanlarım ah insanlar, insanları şu ülkenin sevdiceğim çık dağlara, ger göğsünü kurşunlara. Kavgamızı ayet ayet okuyuver insanlara.