Tâlibâ vuslat dilersen ‘âleme bîgâne ol
Bir hakîkat şem’i bulup cân ile pervâne ol

Cümle varlıkdan soyunup aslına eyle sefer
Şems-i zâtın vahdetinde nûruna sûzâne ol

Cân ü bâş kaydın bırak tâlib isen cândan eğer
Geç bu beyhûde hevâyı vâsıl-ı cânâne ol

Nisbet-i mürşidle feyz-i kevser-i ‘aşkı içüp
Râh-ı Hakk’da bahr-ı ‘aşka gark olup mestâne ol

Gonca-i ma’nâ ise dil bahçesinden maksadın
Terk edüp hâr-ı sivâyı her seher efgâne ol

Hep kuyûdât-ı sivâdan eyle tecrîd-i sıfât
Katre-i zâtını ifnâ eyleyüp ‘ummâne ol

Vuslat-ı Mevlâ dilersen ‘aşk-ı Leylâ’dan geçüp
Gel hakîkat ‘aşkına Mecnûn gibi dîvâne ol

Bil cemâl-i mutlakın zerrâtıdır sırru’l vücûd
“Semme vechullâh”ı Sâmî seyr edüp hayrâne ol