Ârif isen her nâşîyi özüne hem-dem eyleme
Hem-dem olup nâdân ile özünü bed-nâm eyleme

Cehlini ko cân u dil ol bî-haber olma ‘âkil ol
İşin sakın nâdân gibi puhte iken ham eyleme

Hemdem ü hemrâh olmağa bir kâmil insânı gözet
Kem ile hem-nişîn olup kendözünü kem eyleme

‘Aşk yoluna varır isen ‘aşkı bilen kişiye var
Her câh ile hem-râh olup gönlünü pür-gam eyleme

‘Aşk erinin tut eteğin nûr-ı tecelli göresin
Cehl ile zulmete düşüp ki subhu akşâm eyleme

‘Aşk iledir iki cihân ‘aşk iledir bu cism ü cân
Bu ‘aşkı inkâr idenin katında ârâm eyleme

Sır u ibdâ’ âdemdedir cümle sıfat âdemdedir
Mertebesin bil âdemin cümleye dirhem eyleme

Sendedir ol kân-ı mekân ki kendi hâline bürün
Bu dünyâda özün sen âbâd eyle dirhem eyleme

Gelgil eğer ‘âkil isen bu ‘aşk ile halîl isen
Bahr ile var ‘aşk yoluna hîç hây u hışım eyleme

Mürşid dilersen eğer özün bilen kişiye ir
Özünü bilmez adamı özüne imâm eyleme

Kaygusuz Abdâl ‘aşka sen ki cân ile mu’tekidsin
Başını evine al ‘aşk ile da’vâ-yı harâm eyleme