Kesret içre bir aceb sahraya düştüm gel yetiş
Âbı yok tûfânı çok deryaya düştüm gel yetiş

Bu adem oğlanları bağrım kebâb etti benim
Kerbelâ cengi gibi gavgâya düştüm gel yetiş

Ey habîbim nûr-ı vechin arz edip güldür meni
Dehr elinden bir kuru da’vâya düştüm gel yetiş

Bilmezem kimden kime şekva edem bu gönlümü
“Lâ”yı gördüm firkat-i Mevlâ’ya düştüm gel yetiş

İşbu dehrin devletinin cümlesi nakş-ı hayâl
Nakş-ı Nakkâşındaki sevdaya düştüm gel yetiş

Kangı güle andelîb oldumsa gördüm hâr olur
Bir vefasız sözleri hercâya düştüm gel yetiş

Bu adem oğlanları bu âlemin hammâlıdır
ibret ile seyr edip hülyaya düştüm gel yetiş

Âdem olanlar bu âlem halkının sultânıdır
Merhamet kıl nice yüz bin paye düştüm gel yetiş

Kâmil inşân Pîr-i Sâmî Hazretini bulmuşam
Sâlih’em Mecnûn-sıfat Leylâ’ya düştüm gel yetiş