Men’ olundu gerçi âyîn ile erkânım benim
Ma’nevîdir zikr u fikrim şimdi devrânım benim
Cebr u ahfâ hep müsâvî ind-i Hakk’da şübbe yok
‘Âlem-i sırr u hakîkat oldu yezdânım benim
Mebde’-i sırr-ı me’âdı halka bildirmek idi
Maksadım seyr u sülûkdan halka burhânım benim
Vâr edüp kendi sıfatı üzre Hâlık âdemi
İtdi mir’ât zâtına insânı Rahmân’ım benim
Sözlerim ‘ilm-i ledündür fehm ider ehl-i kemâl
Söyleyen ancak dilimden Misrî sultânım benim
Hakk’dan ilhâm olduğun anlar kırâat eyleyen
Tâlib-i irşâda kâfî oldu dîvânım benim
Feyz-i Abhmed sırr-ı Hayder erdi Mısrî’den Şemsî
Bâ’is-i feyz u fütûhum nûr-ı irfânım benim