Nazar itdim sana bana
Sen ben hemân bir söz imiş
Bu dünyânın önü sonu
Bir karışcıkdan az imiş

Mansıb devlet deyu yilme
Atlaslar giyüp kurulma
Aç gözünü gâfil olma
Cehennemden bir köz imiş

Dünyâyı yığıp n’idersin
Ön son bırakup gidersin
Seninle bile gidecek
Beş altı arşın bez imiş

Mü’minler dünyâda gülmez
Nefs murâdınca olmaz
Bunda gam çeken ‘âşıklar
Âhiretde hep şâd imiş

Seyyid Seyfî yetmiş ancak
Mürşid elin tutmuş ancak
Türlü türlü hayâllleri
Gönül evinden kazımış