N’ideyin bilimezem senin ile yâre gönül
Ki sapup yoldan uçarsın dün ü gün yara gönül

Neden ârâm u ḳarârın yok hercâyî senin
Nice bir yârı koyup uyasın ağyâra gönül

Nice bir nevha kılup hasret oduna yanasın
Ya nice âh u firâk seni yara gönül

Gözümün yaşı akar derd ile kurur dudağım
Çü harâret düşer ağzımdaki ter yara gönül

Meğer ol hayy u rahîmin irişe merhameti
Sana merhem yaka kim onula bu yara gönül

Şâha yüz cân u başın vâr ise kurbân idüben
Yüz urup kapusuna tapusuna yara gönül

N’ola ger yoldaş olasın bu Kemâl Ümmî’ye
Ki becid dürüşevüz irişevüz yâre gönül

Çüste kıl iste dürüş derdi getir deste gönül
Dosta çüst irdi iren derd ile ey haste gönül