Ol kadar mukbil-i Mahbûb-ı Hudâ’sın ki seni
Kıldı tevkîr-i ziyâret ile vechin göreni
Yok nazîrin aramam hıtta-yı Hind ü Yemen’i
Bahr-ı ‘ısyânda gezdirme yeter fülk-i teni
Destgîr ol bana yâ Hazret-i Veyse’l-Karanî

Hırkasın kıldı ‘atâ sana Resûl-i Ekrem
Hiçbir bendeye olmuş değil Allâhu a’lem
Sana mahsûsdur ancak bu ‘inâyât ü kerem
Sen de Allah Resûlü için olsun her dem
Destgîr ol bana yâ Hazret-i Veyse’l-Karanî

Mücrimem olmazsan eğer cây-ı penâh
Hâl-i zârım katî düşvâr ü perîşândır âh
Oldu çün zâtına takdîm senin ehl-i günâh
Bulur elbette yerini emr-i Habîbullah
Destgîr ol bana yâ Hazret-i Veyse’l-Karanî

Eyledin râh-ı mehabbetde bilir bây ü gedâ
Cümle dendânını yer dürr-i girân-mâye fedâ
Kadr ü şânın ne kadar olsa sezâdır bâlâ
“El-meded el-meded” oldukda dem-i rûz-i cezâ
Destgîr ol bana yâ Hazret-i Veyse’l-Karanî

Hâl-i hindû-yi kef-i cûdunu etdin i’lân
Rütbe-i zâtını îmâdır o nûr-ı leme’ân
Şeref-i rû-siyehim pâyine düşdüm nâlân
Zu’afâ “huz bi yedî huz bi yedî” derken amân
Destgîr ol bana yâ Hazret-i Veyse’l Karanî