On sekiz bin âlemde hayran olan âşıklar,
Bulmayıp sevgilinin ışığını sersem olan aşıklar.

Her an başı dönerek, gözü halka çevrilip,
“Hű-Hű” diye kavrulup giryan olan âşıklar.

Tutuşup yanıp kül olan, aşkında bülbül olan,
Kimi görse kul olan, merd olan âşıklar

Yol üstünde toprak olan, göğüsleri parçalanan,
Zikrini söyleyip temiz olan ağlar olan âşıklar.

Himmet kuşağını bağlayan, yürek-bağırını dağlayan,
Feryad edip ağlayan, giryân olan âşıklar.

Bâzen yüzü sararıp, bâzen yolunda garip,
Tesbihleri yâ Habib ; dolaşan âşıklar.

Ahmed sen hem âşık ol, sıdkın ile sâdık ol,
Dergâhına lâyık ol, canan olan âşıklar.

Hoca Ahmet Yesevi