Safha-i çihre âl üzre sevâd-i hat-i yâr
Dil-i pür-hûnumun âyînesine saldı gubâr
Ey izâr ü hatına anber ü kâfûr gulâm
Dem-be-dem safha-i kâfûra hatın anber-bâr
Hat-i sebz ile füzûn oldu letâfet ruhuna
Kim görüptür vere âyineye revnak jengâr
Saf-i uşşâk hücûm etti meger kim hüsnün
Lâ’l gencînesine gâliyeden çekti hisâr
Bin belâ okuna sancıldı ruhun aksinden
Olalı sâde gönül ârızına âyine-dâr
Açtı gönlüm çiçeğin zevk-i hat-i ruhsârın
Dün ü gün oldu ber-â-ber ne aceb olsa bahâr
Hat ü gül zâhir olan âhu-yi Çin’dir çeşmin
Her taraf cünbişe geldikçe kılar müşg nişâr
Ey büt-i seng-dil ü sim-ten ü müşgîn-hâl
V’ey meh-i serv-kad ü sebz-hat ü lâle-‘izar
Gönlüm aldın ki behâsın veresin nakd-i vefâ
Etmedin ahde vefâ kuluna kıldın inkâr
Ne revâ olmaya âsâr-i mürüvvet sende
Sen tegâfül kılasın ben olam âşüfte vü zâr
Tutalım kim sana sultan bana çâker derler
İttisâl eyle benimle vü ger eylersen âr
Kerem et gönlümü ver gayr ile bâzâr ederim
Sen sana ben bana âzâr ile olmaz bâzâr
Bi’llâh incitme beni yoksa şikâyet kılarım
Nice bir sabr edeyim kalmadı cânımda karâr
Li’llâhi’l-hamd değil mülk tehî hâkimden
Şer’ icrâsına Bağdâd’da bir hâkim var
Vâzı’-i ma’delet ü re’fet ü insâf ü edeb
Sâhib-i merhamet ü şefkat ü temkîn ü vekâr
Ol zeki-tab’ ki tahkîk-i sıfâtında anun
Taleb-i ma’rifet efkârı ediptir efgâr
Zâtı gevher sadef-i hikmete likin yektâ
Tab’ı kevkeb felek-i dikkate ammâ seyyâr
Derkine kısm-i bedihide tasavvur mahsûr
İlmine hâcib-i esrâr vukû’-i izhâr
Bezmi erbâb-i temannâya makâm-i maksad
Kilki ehl-i Hak’a miftâh-i künûz-i esrâr
İlm minhâcına etvârı usûl-i tavzîh
Feyz mishâbına âsâri sulûk-i envâr
Fukahâ fırkasına sûret-i fi’li fetvâ
Cümleden cümleye ol sadr-i şeri’at muhtâr
Ey vücûdun sebeb-i tavkiyet-i şer’i şerîf
Bünye-i illet-i Zehrâ’ya sedâdın mi’mâr
Hidmetin olmasa maksûd ne mümkin ki vere
Nazm-i esnâf-i selâse eser-i heft ü çihâr
Nokta-i dâ’ire ger olmasa zâtın ne aceb
Olsa nüh dâ’ire-i çerh mu’attal-i pergâr
Hidmet-i bezmine me’mûr melâ’ik saf saf
Zâhiren sûret-i insâna girip leyl ü nehâr
Mâh-simâlar ile arsâ-i bezmin gerdûn
Serv-i bâlâlar ile hâk-i harimin gül-zâr
Ser-verâ ecr-i amel acil ü âcil Hak’dan
Cennet olmuş sana bu ma’ni-i şâhed-âsâr
N’ola gördükçe seni olsa Fuzûlî gûyâ
Sen bir âyinesin ol tûtî-i şirin-güftâr
Var ümîdim nice kim kâr-geh-i hikmetten
Hâk ü eflâke mukadder ola meks ilemedâr
Seyr-i eflâk ola hâk üzre senin re’yinle
Kemer-ihidmetini ede devâ’ir aktâr

Fuzuli