Sübhan bizi uyandırır, nice zaman yatmış iken,
Canlar teni isteyecek, terkedip de gitmiş iken.

Gör Halik’in inayetin, deryayı bi-nihayetin,
Bize didar gösterecek bunca günah etmiş iken.

Hakk’ın inayeti çoktur, erer kullarına daim,
Allah Halil’i sakladı Nemrut oda atmış iken.

İnayeti kime erse, o kul iken sultan olur,
İşitmedin mi Yûsuf’u, bezirgana satmış iken.

Aşk ile gelsen yola, Yunus’layın olsan n’ola,
Taatini terk etmedi balık onu yutmış iken.

Gel ahdini eyle vefa, şu gönlünü eyle sefa,
Hani Muhammed Mustafa Arş’a Mirac etmiş iken.

Kan enbiya ve evliya geldi geçti cümle veli,
Hani Davud ve Süleyman Kâf’dan Kâf’a tutmuş iken.

Ne kadar çok ise malın, ecel sana sunar elin,
Ne fayda eyledi Karun, bu dünyaya batmış iken.

Kulak ver sen benden yana, haberim var diyem sana,
Lanet kıldı Azazil’i Arş’ta mekan tutmış iken.

Dostdan bela geleceğiz, Eyyup sabrı edeceğiz,
Nice sıhhat buldu teni, bunca bela çekmiş iken.

Anacağız şu bir günü, titrer mi Yunus’un canı,
İman Kuran yoldaş ile son menzile yetmiş iken.