Te’âlâ şânuhû Rabbi ey Hudâ
Tecellâ zâtuhû hakkı fi’l-bedâ

Ey sıfâtın “kul hüvallahu ehad”
Anın içün yoluna cânlar fedâ

Zât-ı pâkindir çün “Allahü’s-samed”
Kim sana lâzım değil hergiz gıdâ

Cins-i mislin hem nazîrin yok senin
Vâhid ü Ferd ü Ehad kân-ı ‘atâ

Fâ’il-i mutlaksın ey Allah ki sen
Kimse yığmaz hükmünü hiç ortada

Her neye olsa irişir kudretin
Emrine mahkûm-durur bây u gedâ

Yok-durur bir şey ki ‘ilmin irmeye
Cümle ‘âlemde vü yaşda kuruda

Zerresinden cümle ‘âlem sun’unun
Oldu peydâ gönderüp kıldın nidâ

Yâ ilâhî eyle tevfîkin refîk
Olmayalım Hazretinden biz cüdâ

Ey Kerîm ü ey Rahîm ü ey Gafûr
Biz günâhlı kullara sen kıl hüdâ

Sen bekâsın sen bekâsın yâ Ganî
Biz fenâyız biz fakîriz biz gedâ

Sen kavîsin ey hakîm-i lâ-yemût
Biz za’îfiz fazlın içün arzûda

Bu Sinân Ümmî’ye lutfun kıl nasîb
Kim yanılmayıp sana doğru gide

Ümmi Sinan