Tenimde zahm-i tiğen çeşm-i hûn-efşâna benzettim
Okun kim saf saf etrâfındadır müjgâna benzettim
Bakâ-yi rûhumu bildim zülâl-i lâ’li nâbından
Hayâtımdır dedim bağrıma basdım kana benzettim
Sünülmüş göğsümü kim doludur gamzen hayâliyle
Haramiler yatağı menzil-i virâna benzettim
Tenimden incinip çıkmış revan can kimi peykânın
Nicük incinmesin yetdükde zevkin câna benzettim
Gözümde beslenip kıymet bulan peykânını gördüm
Sadefde gevher olan katre-i bârâna benzettim
Fuzûlî öldürür her dem beni ehl-i nazar ta’nı
Ki niçin yâr lâ’lin Çeşme-i Hayvân’a benzettim

Fuzuli