Bu dünyâ kimseye kalmaz
Anadur ölümü zinhar
Bu sağlıḳ pâyidâr olmaz
Anadur ölümü zinhar

Gelen geçer konan göçer
Nasîb oldukça yir içer
Ecel ‘ömr ekinin biçer
Anadur ölümü zinhar

Beden olur bir gün haste
Dilin dönmez olur beste
Kalırsın şöyle dem-beste
Anadur ölümü zinhar

Çökesir uşuna dağlar
Ecel gelir yolun bağlar
Kalır bu bâğçe vü bağlar
Anadur ölümü zinhar

Niçe kim cem’ idesin mâl
Alır vârislerin derhâl
Kılarlar ceng ü kıyl ü kâl
Anadur ölümü zinhar

Sen anı aanma mâlındır
Harâmîye vebâlindir
Helâline suâlindir
Unutma ölümü zinhar

Seninle gider a’mâlin
Kalır gayrılara mâlin
İrişmez bir pula elin
Unutma ölümü zinhar

Kefen donun olur toprak
Biter üstünde hem yaprak
Dolar gözlerine toprak
Unutma ölümü zinhar

Kemâl Ümmî günâhın çok
Günâh içün bir âhın yok
Varacaḳ dahi râhım yok
Unutma ölümü zinhar