Yâ Seyyiden fazlehû finnâsi kelbahr
Ve neşrehûetyabu min nesmetis seher
Ve men zehâ hadduhu hüsnen lehu velehu
Kaddun izâ mâse yahkil gasne finnadar
Ve men izâ mâ beda fennûre min vechihi
Dav’e min-eş şemse ahfâ tal’at-el kamer
Ve men alâ kadru hû fil halki mertebeten
Kel bedri fâk-a cemîal encümüzzeher
Ente ibnü Şems-is-Sivâsi lemyekün yûcedu,
Fî asrihi misluhû fil-bedvi velhadar.
Fe ente unkûdü zâkel keremi yâ Seyyidî,
Navil lenâ kadhan min zâlikel hamri
İştedde şevkî ilen nedmâni mâke’siküm
Venhelle dem’î alâ haddiye kelmatar
Enşedtü fî hubbiküm zennazmi mu’tezirâ
Lealle yukbelu nazmün câe biluzer
Yârabbî zid fazlehu finnâsi mâ tal’at,
Şemsün vemâ seceat varkun aleşşecer.
Mehdî senâî lehû min hâlisel kalb-i
Ve leyse bilmedhi lil Mısrıyyi min hatar.