Gün bir âyîne-yi ‘ibret-nümâdır pür-suver
İn’ikâsâtına aldanma sakın kılma nazar
La’l-i rengîn görinür bakdıkda her seng-i meder
Nâzır-ı Hakk olmağa eşyâda ey nûr-ı basar
Pìr ü erbâb-ı fakr ol tâ olasın der-be-der
Sırr-ı eşyâyı kemâhî bilmek istersen eğer
Mekteb-i ‘irfâna gel zinhâr olma bî-haber

Zâhidâ her yerde vech-i Hakk’ı idrâk itmeğe
‘Aşk ile sa’y eyle dil âyînesin pâk itmeğe
Ger Mesîhâ-veş dilersen yerin eflâk itmeğe
Câme-i bîdârı cehd it gül gibi çâk itmeğe
Bu dil-i gamnâki istersen tarabnâk itmeğe
Tâlib isen fehm-i remz-i “mâ ‘arefnâk” itmeğe
Mekteb-i ‘irfâna gel zinhâr olma bî-haber

Genc açılmaz bu beden kasrını vîrân itmeden
Hiç kes cânâna irmez çeşmini cân itmeden
Hayl-i merg âhir gelüp rûyini tâlân itmeden
Gel libâs-ı fakrı giy ey hâce ‘uryân itmeden
‘Iyd-ı vasl olmaz müyesser cânı kurbân itmeden
Sırr-ı tevhîd bilinmez kesb-i ‘irfân itmeden
Mekteb-i ‘irfâna gel zinhâr olma bî-haber

İçmedinse bezm-i vahdetde ezel peymânesin
Ey dil-i şûrîde bilmem pes niçün dâvânesin
Ger marîz-i ‘aşk isen terk itme dâr u hânesin
Çün ki düşdün dâmına elden çıkarma dânesin
Kulağına koyma her bir nâsıhın efsânesin
Rûşen itsün pertev-i üns gönül kâşânesin
Mekteb-i ‘irfâna gel zinhâr olma bî-haber

Şûriyâ erbâb-ı ‘irfân ile oldunsa karîn
Yime gam dünyâ içün ferdâ içün olma hazîn
Bakmadılar gayra gayret idüp erbâb-ı yakîn
Olmadılar merd-i nâ-cins ile bir dem hem-nişîn
Mekteb-i ‘irfâna gel zinhâr olma bî-haber