Kırıp bin pâre eden şişe‐i kalbi celâlindir,
Yine her pâresinden görünen rûy‐ı cemâlindir.
Anınçün tığını çeşmin demâdem eksik etmez kim,
Yorulup yolda kalmaya o kim azm‐i visâlindir.
Nicesi baksun etrâfa ya ahkâfa yahut Kâf’a,
Şu Anka kim anın gönlü nazargâh‐ı hayâlindir.
Bulunmaz lâ‐mekânîdir bilinmez bî‐nişânîdir
Hemin ancak sana kuldur senin ehl‐i iyâlindir.
Dağıldı “mim” ü “sad” ü “ra” (Mısrî) bozuldu nispet‐i suğrâ,
Benim bu nispetim şimdi ne mâhındır, ne sâlindir.