Bu nasıl bir dünyâ, hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamânı vehim.
Bütün bir kâinat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
****
Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim,
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı,
Bir zerreciğim ki, Arş’a gebeyim,
Dev sancılarımın budur kaynağı!
****
Nizâm köpürüyor, med vakti deniz;
Nizâm köpürüyor, tâ çenemde su.
Suda bir gizli yol, pırıltılı iz;
Suda ezel fikri, ebed duygusu.
****
Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök!
Heybem hayat dolu, deste ve yumak.
Sen, bütün dalların birleştiği kök;
Biricik meselem, Sonsuz’a varmak…
****
Sırtta taşınmaz yükü göklerin.
Herkes koşar zıplar ben yürüyemem.
İsterse hayat aşını verin,
Sayılı nimetler, bal olsa yemem!
****
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ebedi oluşun urbası kefen.
Kursa boşluğa asma köprü fen!
Allah derim, başka hiçbir şey demem!