Çok insan anlayamaz eski mûsikîmizden
Ve ondan anlamayan bir şey anlamaz bizden
Açar bir altın anahtarla rûh ufuklarını
Hemen yayılmaya başlar sadâ ve nûr akını

Ve seslenir büyük Itrî, semâyı örten rûh
Peşinde dalgalanır bestesiyle Seyyid Nûh
O mutlu devrede Itrî’ye en yakın bir dost
Işıklı danteleler bestekârı Hâfız Post

Bir neslin ortada dâhicedir başardığı iş
Vatan nasıl karışır mûsiki ile göstermiş
Bu yaz kemençeyi bir dinledinse Kanlıca’da
Baharda bir gece Tanbûr’u dinle Çamlıca’da

Bu sazların duyulur her telinde sâde vatan
Sihirli rüzgâr eser dâima bu topraktan
Evet bu eski nesil bir şerefli âlem açar
Duyuşta ince zamanlardan inkırâza kadar

Yüz elli yıl sıra dağlar birer birer yükselir
Ve âkıbet Dede’nin anlı şanlı devri gelir
Bu mûsikîyi o, son kudretiyle parlattı
Ölünce, ülkede muhteşem bir güneş battı.