Kâinat nuru sultanım canım Muhammed!
Sen hem gören göz, hem habersin canım.
Aydın aylar içinde parlak aysın,
Hem şekerlerde tatsın.
Kâinat nuru sultanım canım Muhammed!
Sen hem devletsin, hem ebediyetin nur sultanı,
Gönlümüzün ferahısın canım,
Sarhoşunum sen gecemize sehersin.
****
Ey Mevlana’ya yüz tutan olan kişi o öyle bir sultandır ah canım sevgilim Mevlana
İman ile bakarsan bir gün sende olursun o arındıkça sen arınırsın
Ya Muhammed sevgilim!
Sen kırmızı gülsün, sen beyaz yaseminsin.
Gülün gönlünde oturur etrafa gülersin.
Kimdir ki senin buyruğuna kul köle olmaz.
Kim senin yüzünü görüp de sarhoş olmaz.
Bir muhabbet göster ki,
İşte odur Muhammed Mustafa.
Bir neşe göster, neşe göster,
İşte odur Muhammed Mustafa.
Nerde bir lal dudak senin madeninden değil,
Nerde bir güzel ki senin nurundan değil,
Nerde bir ulu kişi senin yoksulun değil,
Nerde bir pürüzsüz aşk senin aşkından değil,
Ya Muhammed Mustafa!
İki cihan serveri ya Muhammed!
Ah, sevgilim Muhammed!
Bilsen o zincir zülüflerin hevesiyle,
Akıl ne kadar divane oldu.
Ey ey şahım Muhammed!
Hele gönlüm sana koştukça bilsen ne haller alıyor
Ah yar sende yanıyorum,
Ya Muhammed!
Sende yanıyorum ya Muhammed!