Girdim aşkın denizine, bahri gibi yüzer oldum,
Dolaşırken denizleri, Hızır gibi gezer oldum.

Cemalini gördüm düşte, çok aradım yazda kışta,
Bulamadım dağda taşta, denizleri süzer oldum.

Sordum deniz balığına, ırak değil salığına,
Girdim gönül sınığına, gönülleri düzer oldum.

Gönlümüz oldu ulu şar, o şar gibi şar nerde var?
Haznesinden aldım gevher, dükkan yüzün bezer oldum.

Ben o dükkandar kuluyum, gevherler ile doluyum,
Dost bağının bülbülüyüm, budaktan gül düzer oldum.

O budakta biter iman, iman bitse gider güman,
Dün gün işim budur heman, nefsime bir Tatar oldum.

Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına,
Düştüm ayaklar altına, toprak gibi tozar oldum.

Tenim toprak tozar yolca, nefsim iltir beni önce,
Gördüm nefsin burcu yüce, kazma aldım kazar oldum.

Kaza kaza indim yere, gör bu nefsin yüzü kara,
Hürmeti yok Peygamber’e bentlerini bozar oldum

Bu nefs ile dünya fani, bu dünyaya gelen hani?
Aldattın ey dünya beni, işlerinden bizar oldum.

Yunus durdu girdi yola, kamu gurbetleri bile,
Kendi ciğerim kanıyla vasfı halim yazar oldum.