Bir sancak altında kaç milyon insan,
Ne tenleri benzer, ne dilde lisan…
Olmuşlar tek yürek, tek beden de can;
İnsanlığı gördüm… Beytullah’ta ben…
****
Rabbin o davetli misafirleri;
Doldurmuş, Mekke’de her karış yeri.
Dillerinde dinmez, ”Lebbeyk” sesleri,
Arş’a yollar gördüm… Beytullah’ta ben…
****
Bir damla misali, kapılmış sele;
Zengin, fakir, paşa, nefer elele…
Yan yana secd’eder, sultanla köle;
Mahşerle tanıştım… Beytullah’ta ben…
****
Bir zaman derdim ki: ”Yâ Rabbî neden,
Bir daha istiyor, bir kere giden?”
Meğer bilemezmiş, insan gitmeden;
Aldım cevabımı… Beytullah’ta ben…