Ulu dergahına tuttum da ilahi yüzümü
O rahim eşfak olan vadine diktim gözümü
Beni benden daha ala biliyorken özümü
Şu iki cümleye hasrettim Efendim sözümü
Mâlik’e emrederek düzahına atma bizi
Hazreti Fahri Cihan hörmetine yakma bizi
****
Cürmümü müterifim, hâlimi ettim ifşâ
Sana isnat edemem cürmü, hem etmem hâşâ
Vuruyorken başımı şimdi nedametle taşa
İşte ikrârı zünûb etmedeyim, haysü teşâ
Mâlik’e emrederek düzahına atma bizi
Hazreti Fahri Cihan hörmetine yakma bizi
****
İrcii emr-i celilinde ilahi bu beden
Benliğinden sıyrılıp giydirilir sade kefen
Kara toprakları ettik de nihayet mesken
Titreyen ruh huzurunda lutuf beklerken
Malik’e emrederek düzahına atma bizi
Hazret-i Muhammed hürmetine yakma bizi ya Kerimallah.