Bir Eylül gecesi seher vaktinde gidiyor bir Mehmet daha ölüme
Nasıl bir gaflet bu nasıl bir oyun düşürmüşler kardeşi kardeşine
Başını hep dik tut önüne eğme sabreyle dua et sığın Rabbine
Hakkını helal et sakın üzülme Mehmed’in ölmedi ölmedim anne
Şehitler ölmez ki ölmedim anne
****
Bu akşam gidiyorum anne ölüme yemin ettirdiler geri dönmemeye silahımla beraber nöbet yerine nöbet değiştirmeye ölüm ölüm yürü diyor ben yürüyorum ölmeye gidiyorum gidiyorum Habil’i görüyorum Kabil’i ve kardeşin kardeşi nasıl öldürmek istediğini. Bu bir terhis değil anne ne de bir yemin töreni. Sıradan bir gün bir Eylül gecesi, bir senelik ayrılığın son belirtisi. Yarın yarın tam bir sene olacak anne. Hani hep teselli ederdin, sayılı gün geçer diye. Üzerdim seni düşünmeden. Kusardım içimdekileri. Babasızlığı, yokluğu. Kafam kafam karmakarışık anne. Yine bir yol ayrımındayız. Bedenim yangın yeri gibi. Bu gece bambaşka rüzgârın sesi. Bambaşka yere düşen yağmur taneleri. Ben bambaşkayım bu gece. Bu gece bambaşka bir ayrılık hikâyesi sanki sanki kıyamet kopacak gibi. Kardeşlerden biri ölecek bu akşam anne. Ya ben öldüreceğim kardeşimi ya da ya da kardeş bildiklerim beni. Yazık nasıl da düşürmüşler bizi birbirimize. Nasıl bir kandırılmışlık bu. Nasıl düşman etmişler kardeşi kardeşe.
****
Tebessüm ediyor Azrail bana kollarını açmış bana gel diyor
Melekler alıyor kanatlarına sanki bayram günü yer gök inliyor.
Başını hep dik tut önüne eğme sabreyle dua et sığın Rabbine
Hakkını helal et sakın üzülme Mehmed’in ölmedi ölmedim anne
Şehitler ölmez ki ölmedim anne
****
Çocukluğum geliyor aklıma ve bakışların biliyor musun dün gece hiç uyuyamadım. Cesaret edip gözlerimi kapayamadım yatamadım anne yatamadım. Arkadaşlarımın bana uzun uzun bakmalarına anlam veremedim. Azrail’in kapımızı çaldığını anlayamadım ve düşürdüler pusuya. Yağdırmaya başladılar demir parçalarını üstüme üstüme. Girince mermiler kalbimin orta yerine tuhaf gelecek sana anne rahatladım. Melekler sarıyor etrafımı biliyor musun ne de güzeller, bu ne güzel bir gece Allahım ne güzel melekler ve beyazlar içinde iki yiğit giriyor koluma gösteriyorlar onlar gibi yüz binlercesini. Bunlar da Çanakkale’ye gidenler.
****
Ne destanlar yazdı bu koca millet Türk’üyle Kürt’üyle ve de Laz’ıyla
Bu topraklar bizim bayrağımız tek kimse beslenmesin kardeş kanıyla.
Başını hep dik tut önüne eğme sabreyle dua et sığın Rabbine
Hakkını helal et sakın üzülme Mehmed’in ölmedi ölmedim anne
Şehitler ölmez ki ölmedim anne
****
Birden tekbir sesleri yükseliyor Allahuekber Allahuekber Allahuekber, duyuyor musun anne tekbir seslerini duyuyor musun Mehmed’leri onların ölmediklerini hep yaşadıklarını biliyor musun? Artık ayrılık vakti geldi anne hakkını helal et üzülme sakın geri dönmeyeceğim diye. Ben hiç ölmedim ki anne ben hiç ölmedim ki anne. Beni soran olursa onlara da öyle söyle. Mehmedim ölmedi de, bir şafak vaktinde nasıl gitti ise öyle geri dönecek de. Ne olursun ne olursun ardımdan ağlama anne. Sen sen şehit annesisin, başını dik tut beni hiç merak etme. Ben çok iyiyim sen yeter ki üzülme. Sadece dua et sadece dua et. Bitsin artık bu anlamsız kavga diye. Yine görüşürüz anne. Ya yine bir seher vaktinde ya da ya da göklerde. Ben hiç ölmedim ki, ben ben hiç ölmedim ki anne.