1. Veylül li külli hümezetil lümezeh.
2. Ellezıcemea malev ve addedeh
3. Yahsebü enne malehu ahledeh
4. Kella le yümbezenne fil hutameh
5. Ve ma edrake mel hutameh
6. Narullahil mukadeh
7. Elleti tettaliu alel ef’ideh
8. İnneha aleyhim mü’sadeh
9. Fi amedim mümeddedeh

MEALİ
104 – HÜMEZE SÛRESİ
Mekke’de indirilmiş olup 9 âyettir. Adını ilk âyetinden almıştır. İnsanları ayıplayıp hakaret etmenin çirkinliğini ve onları bekleyen cehennemin dehşetlerini tasvir eder.
Bismillâhirrahmânirrahîm.
1 – Vay haline her hümeze ve lümeze’nin,
Yani insanları arkadan çekiştiren, küçük düşüren, kaş göz hareketleriyle eğlenenlerin!
2 – Böylesi mal yığar ve onu sayar durur.
Bu âyetten anlaşılıyor ki, o kişinin alaycı tavrı, servet sahibi olmasından ileri gelmektedir. Mal yığma, bir de onu tek tek sayıp öğünme her ikisi de mala perestiş etme ve fakat bu malı kendisine nasib eden Allah’ın rızası için muhtaç insanlara ve diğer hizmet yerlerine harcamamayı iyice resmeder.
3 – Malının kendisini ebedî yaşatacağını sanır.
4 – Hayır! (Vazgeçsin bu hülyadan, malı kendisini kurtaramaz) Mutlaka o Hutame’ye fırlatılır.
5 – Bilir misin Hutame nedir?
6-7 – Allah’ın tutuşturulmuş bir ateşidir. Bir ateş ki ta kalplere kadar işleyip yakar.
Kalb diye çevirdiğimiz kelime âyette fuâd olup, maddî bedene kan ve hayat gönderen maddî kalb için değil de inanç, fikir, düşünce, hissiyat gibi düşüncelerin merkezi olan manevî latife hakkında kullanılır. Herhangi bir şeyin bütün kalbi kaplaması azabın şiddetini gösterir.
8-9 – Bu ateş mahzeninin kapıları üzerlerine kapatılmıştır.
Kendileri de uzun sütunlara bağlı bırakılmışlardır.