Biz uludan işittik evvel er yaratıldı,
Padişahın birliğin evvel kadim er bildi.

Bunca yıl bunca zaman biz işittik bigüman,
Çalap kendi sunundan ere Tanrılık kıldı.

Söylerler bir kuş idi, hikmeti öküş idi,
İki cihan arifi o kuşdan ibret aldı.

O kuşun her bir yönü yüz bin yüz yirmi dörttür,
Evvel o kuş uçarken rahmet gölüne daldı.

Kuş gölden geri döndü budak üzere kondu,
Silkindi her bir yönden bir damla su döküldü.

O suyun her birisin bir can yaratdı güzin,
O canın her birisi burda peygamber oldu.

Evvelki bünyad oldu, altı kez dünya doldu,
Yedincisi bu idi, bu Adem yaratıldı.

Adem topraktan idi, Azazil oddan idi,
İşittik Azazil’i Adem’e baktı güldü.

Secde geldi Adem’e, dedi inin kademe,
Cümle firişte indi, Azazil dura kaldı.

Dedi ben oddan olam, yüz bin yıl taat kılam,
Tapu buyuracağın taatın arza kıldı.

O halkın varlığından, padişah birliğinden,
Şu bir söz sebebinden sürüldü lanet oldu.

Her kim kendini gördü, üstadı İblis oldu,
Kişi ne buldu ise, miskinlik ile buldu.

Eksikliğim Hak bilir, aşkı bana o verir,
Kılgıl Yûnus’a timar, aşk beni benden aldı