Nefse uyup bir zaman derdi sivaya düştüm.
Harab edip gönlümü gör ne belaya düştüm.
Allah’a ısmarladım bil cümle ahvalimi.
Aşkın nehrine girip bahr-i safaya düştüm.
Yâd ellerde kimsesiz hayli zaman eylendim.
Semt-i yâre uğrayıp şükür sılaya düştüm.
Akıbet lütf-i yezdan yetişip imdadıma.
Fikr-i nefsi unutup zikr-i hüdaya düştüm.