Ben dert ile ah ederim, derdim bana derman imiş,
İster idim hasret ile dost yanımda pinhan imiş.
Kande idim fikrederdim, göğe bakıp şükrederdim,
Dost benim gönlüm evinde, tenim içinde can imiş.
****
Sanırdım kendim ayrıyım, dost gayrıdır, ben gayrıyım,
Beni bu hayale salan bu sıfatı insan imiş.
İnsan sıfatı kendi Hak, insandadır Hak, doğru bak,
Bu insanın sıfatına cümle âlem hayran imiş.
****
Tevhid imiş cümle âlem, tevhidi bilendir Âdem,
Bu tevhidi inkâr eden öz canına düşman imiş.
****
İnsan olan buldu Hakk’ı, meclis onun, oldur saki,
Hemen bu biçare Yunus aşk ile aşina imiş.
Hey dost hey dost hey can hey can aşk ile aşina imiş
Hey dost hey dost hey can hey can aşk ile aşina imiş