Bu vücûdum şehrine bir dem giresüm gelür
İçindeki sultânun yüzin göresüm gelür

İşidürem sözini göremezem yüzini
Yüzini görmeklige cânum viresüm gelür

Ma’şûka halvetinün yidi kapusı vardur
Ol kapudan içerü seyrân kılasum gelür

Her kapuda bir kişi yüz bin çerisi vardur
‘Işk kılıcın kuşanup cümle kırasum gelür

Erenlerün sohbeti arturur ma’rifeti
Bî-derdleri sohbetden her dem süresüm gelür

Leylî-i Mecnûn benem şeydâ-yı Rahmân benem
Leylî yüzin görmege Mecnûn olasum gelür

Dost oldı bize mihmân bunca yıl bunca zamân
Gerçek İsmâîl gibi kurbân olasum gelür

Erenlerün nazarı topragı gevher eyler
Erenler kademinde toprak olasum gelür

Yârimden elçi gelür cânumdan ulak diler
Merkebden inübeni yayan varasum gelür

Miskîn Yûnus’un nefsi dört tabî’at içinde
‘Işkıla cân sırrına pinhân varasum gelür