O Miraca yükselten böyle seccade harika bir şey ya, çok güzel böyle ay, ben geldim, o titreme anı, ay, Elhamdülillah ben geldim ya, oraya geldim, başka bir sürü bir yere gidebilirdim ama gitmedim, ay, hiç ayrılmak istemiyorum, onun için geldim.
Hep masum kalmak isterdim, hiç günahsız hatasız, hesap sorulmayasıca temiz, tertemiz, ak pak. Ne günahın olmalıydı hatıralarında, ne yakıcı pişmanlıklar yakardı. Ama oldu bir kere. Oldu işte. Düştüm, kaydı ayağım, gemin delindi. Masum değilsin. Yırtıldı gömleğin, kaçış yok. Bak geçmişin yakanı çekiştiriyor habire. Kim aklayacak seni şimdi. Nerde kabul göreceksin olduğun gibi. Ayıplanamadan kınanmadan utandırılmadan varacağın bir güç. Var mı ki. Nasıl hak edeceksin o sonsuz yumuşak anlayışı. Olur böyle şeyler olur af edildin diyen o sesi. Kimden duyacaksın o güzel teselliyi.
Bak seni bekliyor namaz bir köşe başında. Bütün kirlenmelerin sonunda cümle utanmaların öncesinde ana gibi sessiz, ana gibi yar. Oyuna daldığın dünyadan eve çağırıyor seni. Çamura buladığın yüzünü aklayacak, koş paslandırdığın kalbini yeniden yıkayacak, haydi koş. Ana gibi yar olmaz. Ana gibi yar olmaz.