Tarihin damarlarından kopan dalga dalga coşan “Fırattır..Kandır..Hayattır”
Kerbela “Er” meydanından savrulan uçup gelen Kanlı ok imtihandır..! Karardır..!
adı unutulmuş bir “şehidin” destanıdır bu feryat..

Ben İmam “Hüseyn”e ilk karşı duran onun “sevda” okuyla ilk vurulan
güle karşı durdum Bülbül’ün duruşu gibi..
Mızrağa saplandı gülüm..! aktı yüreğime “İman”
bu fani dünyadan geçiverdim.

O gün o “aşura” günü karar günüdür.
Her inananın “insan” olanın..!
Nuhun gemisi karaya vardığı gün demir aldı Ehli beytin kurtuluş gemisi..
“Musa” firavun ordusundan kurtulduğu gün ben “yezid”in ordusana dalıverdim..!
“İbrahim” ateşten kurtulduğu gün ben “aşk ateşine” düşüverdim,
Yakup Yusufuna kavuştuğu gün ben “sevgilim”den kopuverdim..!

Babam “Adem”in Ak renkli tövbe sancağını “nefsi”min doruklarına dikiverdim..!
Sırtımdan tuttu dünya kaçıverdim “gömleğim yırtıldı” tüm günahlardan soyunu verdim..!
savruldu “pişmanlık” kamçım şahlandı özgürlük atım
bu an karar anı her an “karar” anı cennet ile cehennemi seçme anı cennetin yoluna uçuverdim..!

ve hakikatin karışısın da diz çöküverdim..!
Tevbe diye inledim peygamberin övdüğü dudaklar aralandı
annenden doğduğun gibi “ak” ismin gibi “hürsün” Ey hür…

Ve ateşi görmüş pervane gibi dönüverdim..!
yanı verdim..!
nasıl bir emaneti omuzlayı verdim..!
dedimki Lebbeyk Ya Hüseyn Ey İmam Ey “cennet” gençlerinin efendisi..!
Ey “Allah” aşıklarının rehberi..!
Ey “güllerin” en kırmızısı..! “kurbanların” en güzeli
Ey sevgili Ey sevgili izin ver ben hürüm ama “senin gibi bir hakikatin kölesiyim”

izin verdi aşkın hükümdarı
ayağa kalktım zulmün ordusuna çevirdim
Yüzümü,Gözümü,Canımı,Malımı,tüm varlığımı
ve dalı verdim,yarı verdim zulümatı…
Karanlığı delen yıldız gibi
bir ok attım dünya kölelerinin tam “yüreğine”
her çağda her zaman da yükseklerde süzülen bir ok
“Hak ile Batılı,Aşk ile Şehveti,Şeref ile Zilleti,Cehennem ile Cenneti”
Araf gibi ayıran bir karar oku
bir karar oku