Öyle özledim ki seni Mecnun’un Leyla’yı özlediğinden de öte
Öyle bekledim ki seni gecenin sabahı beklediğinden de öte
Sana öyle hasretim ki ne kitaplara ne kelimelere sığar sevdam
Sana olan aşkım öyle bir aşk ki aşktan da sevdadan da öte bir şey ya Nebi
Seni özledim seni seni bekledim seni
Geldin ama ben görmedim nolur göster o nur cemalini
Çünkü ben seni çok seviyorum
Medine’de güller açmış dediler Ravzanın kubbesine bir nur inmiş dediler
Cennetin kokusu Ravzanın içine sinmiş dediler
Her gece seni rüyamda görmek umuduyla dalarım gecelerin gizemli karanlığına
Rahmeten lil âleminsin ya nebi yüreğimin özlemisin ya Nebi
Sen Muhammed’ül Emin’sin ya Nebi ben hep seni özledim seni bekledim
Âlemlerin Sultanısın ya Nebi ilmü şefaatkânısın ya Nebi
Gönüllerin mihmanısın ya Nebi ben hep seni özledim ben seni bekledim
Çünkü ben seni çok seviyorum çok.
Ben hep devayı aradım doktoru hiç aramadım ki
Meyvede özü sohbette sözü Hak’ta şifayı sevgide vefayı
Günahta ateşi gecede güneşi aradım
Ben yıldızları hiç aramadım ki
Dikende gülü kafeste bülbülü
Pencerede tülü ateşte külü
Akta karayı gönülde yarayı
Çöllerde kuyu kuyuda suyu aradım
Ben deryayı hiç aramadım ki
Çiçekte kokuyu Hak’ta korkuyu
Resulde şefaati şeyhimde heybeti
Sohbette muhabbeti cihadda şehadeti
Ağaçta dalı kovanda balı aradım
Ben yağmuru hiç aramadım ki.
Aşkta sevdayı şeb’de semayı
Âlimde sohbeti sohbette muhabbeti aradım
Ben dostu hiç aramadım ki.
Ben dostu hiç aramadım ki hiç aramadım ki.