Euzübillahimineşşeytanirracim Bismillahirrahmanirrahim
Hüseynun minna ve ene Hüseyn el Hasan vel Hüseyn seyyideş şebab ehlil Cenneh
Yer Kerbela yer candan canın koptuğu yer
Yer yüreklerin söküldüğü yer
Yer Muhammed Mustafa’nın bir asırdır gözyaşı döktüğü yer
Yer Hüseyin’imin başı ile gövdesinin ayrıldığı yer
Bu yer Kerbela yetiş Ya Muhammed bu yer nasıl bir yer
Hüseyin’im Kufe halkına güvenerek bir avuç dostuyla Yezid’in otuz bin kişilik ordusunun karşısına çıkıyor. Hüseyin’imin ordusu o kadar az ki Yezid’in ordusunun içinde kaybolup gidiyor
Hüseyin’in bir anda bir anda yaklaşıyor Yezid’in ordusunun ön saflarına
Otuz bin kişilik ordu bir anda öylece kalıyor ve birbirlerine korkarak bakıp ne yapıyor bu Hüseyin diyorlar ve o anda Hüseyin’imden bir ses yükseliyor La ilahe İllallah Muhammedün Rasulullah diyor Hüseyin ve sözlerine devam ediyor.
Hüseyin konuştukça Yezid’in ordusu titriyor irkiliyor yüreklerini korku sarıyor ve Hüseyin’imin sözleri bitiyor orduda bir hareket var
Yezid’in ordusunun en büyük generali olan Hur koşturup Hüseyin’imin yanına geliyor ben de senin yanındayım ey Hüseyin diyor
Onu gören İbni Sa’d ya bütün adamlarım geçerse Hüseyin’in yanına diyordu ve okunu çekip Hüseyin’imin üzerine fırlatıyordu
Ey Ali’m Ey Fatıma Hüseyin’im gidiyor ve Kerbela çöllerinde ölüm onu çağırıyor
Gitme Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’im şehit olacak ah Hüseyin’im Şehit olacak
Ey Ali’m Ey Fatıma Hüseyin’im gidiyor ve Kerbela çöllerinde ölüm onu çağırıyor
Gitme Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’im şehit olacak ah Hüseyin’im Şehit olacak
İlk olarak düello yapılacaktı Kerbela çöllerinde
İlk olarak Hüseyin iman gücüyle çıktı bir adım öne onu gören Temim Bin Kahta koşturup geliyordu
Hüseyin’imin karşısına geçer geçmez Hüseyin’im bir kılıç darbesiyle öldürüyordu onu.
Onun öldüğünü gören Arap âleminin korkulan savaşçısı Zeyd Ebtahi koşturup geliyordu bu sefer Hüseyin’imin karşısına Hüseyin’imin karşısına geçer geçmez Zeyd Ebtahi bir hamle yapamadan ikiye bölüyordu Hüseyin’imin onu ve düellolar bitmişti.
Hüseyin’imin oğlu Ali Ekber Hasan’ımın oğlu Kasım ve Affan Kerbela çöllerinde şehit düşmüşlerdi. Hüseyin’im gözyaşlarını tutamıyordu koşturuyordu çadıra çadırdaki herkes susuzluktan perişan haldeydi henüz henüz altı aylık olan Ali Asgari eline alarak Yezid’in ordusuna sesleniyordu
Bir yudum su bir yudum su diyordu Hüseyin’im
Bu sesi duyan Hurmala Bin Kahil bir ok fırlatıyordu bir anda Hüseyin’imin avuçları kanla doluyordu
Ali Asgar’ı Ali Asgar’ı boynundan vuruyordu Hüseyin’im ağlıyordu Hüseyin’im ağlıyordu
Kanla dolan avuçlarını yere boşaltıp Ali Asgar için bir çukur kazıyordu ve gömüyordu oraya
Kalkıyordu Hüseyin’im Yezid’in ordusuna bakıyordu bir anda bir anda hızlı adımlarla koşturuyordu Hüseyin’im Hüseyin’im hem ağlıyordu hem koşturuyordu Hüseyin’im
Ey Muhammed Mustafa torunların ölüyor Kerbela çöllerinde Hüseyin’in ağlıyor
Ağlama Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’in şehit olacak ah Hüseyin’im şehit olacak
Ey Muhammed Mustafa torunların ölüyor Kerbela çöllerinde Hüseyin’in ağlıyor
Ağlama Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’in şehit olacak ah Hüseyin’im şehit olacak
Bir anda ayağa kalkıyordu Hüseyin koşturuyordu Yezid’in ordusunun üzerine öyle bir gidiyordu ki attığı her adımda yerler sarsılıyor gökler dur dur Hüseyin dur gitme seni şehir edecekler diyordu.
Hüseyin koşturuyordu Yezid’in ordusunun önüne gelince
Teslim olun Muhammed Mustafa’ya dedeme nasıl hesap vereceksiniz diyordu ve bir anda gök gürlüyordu göklerden yağmur yağarcasına oklar mızraklar yağıyordu Hüseyin’in üzerine
Hüseyin’im ok ve mızraklara aldırmadan devam ediyordu Hüseyin’im gidiyordu Oklar saplanıyordu Hüseyin’im gidiyordu mızraklar saplanıyordu Hüseyin’im dizlerinin üzerine çöktü
Kerbela çöllerinde ellerini açtı semaya son nefesleriydi Hüseyin’imin şehadet getiriyordu Hüseyin’im
Onu onu gören Sinan Bin Enes en Nahli koşturup geliyordu Hüseyin’imin yanına o nihayetsiz elleriyle Hüseyin’ inimin başını tutuyordu ve ve bir kılıç darbesiyle başını gövdesinden ayırıyordu Hüseyin’im Hüseyin’in başı bir yerde gövdesi bir yerde yetiş Ya Muhammed yetiş
Hemen Hüseyin’imin başını mızrağın ucuna takıyorlar ve tek tek dolaşıp herkese gösteriyorlar
Hüseyin’im başından ayrılan bedenini canice atlara çiğnetiyordu Ubeydullah Bin Ziyaz.
Ya Muhammed yetiş İmam Hüseyin’im şehit oldu
Ya Muhammed yetiş Zeyneb’in perişan oldu ya Muhammed yetiş torunların ehli beytin
Nasipsiz insanların elinde kaldı harap oldu Yetiş Ya Muhammed Yetiş Ya Muhammed yetiş ya Muhammed
Ey İmam Hüseyin’im gökler sana ağlıyor Kerbela çöllerinde Hüseyin’im şehit oluyor
Gitme Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’im şehit olacak ah Hüseyin’im şehit olacak
Ey İmam Hüseyin’im gökler sana ağlıyor Kerbela çöllerinde Hüseyin’im şehit oluyor
Gitme Hüseyin’im yetiş Muhammed’im Hüseyin’im şehit olacak ah Hüseyin’im şehit olacak
Yetiş ya Muhammed yetiş ya Muhammed yetiş ya Muhammed
Hüseyin’ini Hasan’ını Kasım’ını torunlarını canından canları Kerbela Kerbela çöllerinde şehit ediyorlar.
Yetiş yetiş ya Muhammed gök ol gök ol gürle ya Muhammed şimşek ol şimşek ol çak ya Muhammed
Fırtına ol fırtına ol kop ya Muhammed ama ama ama ne olur ne olur yetiş yetiş ya Muhammed