Taktım da hasretin kanadın şöyle,
Uçup da mâziyi göreyim dedim.
Hu sesi, Nal sesi ne haşmet öyle,
Mânadan halkalar öreyim dedim.

Malazgirt’e vardım, baktım Alparslan
Sağ elde kılıcı, sol elde kalkan,
Ovaya akarken oluk oluk kan,
Zafer tacı giydi milletim dedim.

Bir akın ki sorma, rüzgârla yarış,
Vatan oldu anadolu her karış,
Ellerim havada Hakka yalvarış,
Hilal’i Bizans’da göreyim dedim.

Gemiler inerken karadan suya,
Veliler, dervişler başladı Hu’ya,
Sahib olduk artık biz bu Ahu’ya
Kapanıp secdeye, şükredem dedim.

Cihangir Yavuz’um dalmış da çöle,
Kan ve terle sahra, dönmüştü göle,
Hilafet tâcını giyip de öyle,
Mısırdan dönerken varayım dedim.

Mohaç ovasında Sultan Süleyman
İslamın ordusu savaşır yaman,
Halık’ım yardımcı ona her zaman;
Koşup hünkârıma er olam dedim.

Zaferden dönüyor şanlı Barbaros,
Kıyam etmiş ona Girit’le, Rodos,
Hırçınca tekneme vururken lodos,
Kıbrıs’a bir selam vereyim dedim.

Dalıp gitmiş idim ben bir âleme;
Döndüm hâle, Düştüm acı, eleme;
Bana ümid, şifâ veren kelime,
Allahuekber’i haykıram dedim.