Baba bak!
o görünen Annemin eli

senin aldığın yüzükten belli.
Kardeşlerimi düşünme!
onlar şu anda parktadır belki.
Oyuncak helikopter
almıştın ya hani,
alma artık istemem.
Bak onlarca helikopter
hem hepsi de sahici.

Kıpırdat gözlerini,
konuş benimle baba.
‘Elle gelen düğün bayram’
derdin ya hep
bu nasıl düğün,
bu nasıl bayram?
neden yerde yatıyor
teyzem,, halam, dayım, amcam?
ne olur bir şeyler söyle
konuş benimle
hadi benim aslan babam…

İstemezsen bu sene
okula da gitmem,
eğer gidersem;
geçen seneki idare eder,
yeni önlükte istemem…
Bir kerecik ‘oğlum’ de yeter.
Bacaklarında kan var
kırıldı mı yoksa?
Alçıya alsınlar
duyuyor musun? …
Geliyor ambulanslar…
Sen iyileşinceye kadar
ben su satar, simit satar
size bakarım;
Annemin çamaşır ipleri
yine kopmuş,
sen üzülme ben takarım! ..

Daha dün senin
kocaman adamındım;

berbere götürecektin hani,
uzadığı için saçlarım…
‘Yavrum’ de; okşa saçlarımı,
öp yanaklarımı
Babacığım ne olursun! …
Hadi kalk!
sen de bağır, sende çağır
her taraf yanıyor cayır cayır! …

‘Erkekler ağlamaz’ dersin
ama
ağlamak istiyorsan ağla
vallahi kimseye söylemem baba…
Gözlerine toz dolmuş!
silsene baba!
Baba! .. Baba! ..
yoksa? ! . Baba! …
BABAAAAAAAAAA! …
Yavuz Nufel