Gönderen Rabbimiz Allah getiren Cebrail tebliğ eden Muhammed (A.S.)
Mucizenin adı Kur’an âlemlere sunulan sonsuz rahmet
İnsanlığı boğuyordu cehalet gecenin bir yarısıydı geldi Muhammed
Dünya yaratılalı görmedi böyle şanlı misafir kıtalar karanlıktı aydınlandı bir bir
Bu kutsal davetle coşuyor insanlar sanki nehir Muhammed’e temizlendi kalplerdeki paslanmış kir
Sen geldin zulmün sütunları sallandı gelişinde çok mucize hakikat vardı
Seni bulutlar bile takibe aldı dostların değil düşmanların bile sana hayrandı
Devrinde sahaben yüz binleri aştı Bedir’de Uhud’da Hak yolunda savaştı
Savaş değil insanlığa gelen barıştı ey Muhammed senin sevgin kıtalara taştı
Emanetin adı sendin günlerce karnında taşalar erittin
Cahillere bile hakemlik ettin çünkü sen Muhammed’ül Emin’din
İncitmezdin hiçbir canlıyı Hak yolunda ölçerdin tartıyı
Yüze vurmaz gizler idin ayıbı kölelere sen öğrettin özgür olmayı
Yoluna ırmak gibi insanlar akar senin yolunda kim görmüş ki zarar
Mekke’de bütün gözler seni arar gönülde Muhammed aşkı kafile Medine’ye çıkar
İlk günkü gibi geçerlidir davetin Rabbim kefil bozulmaz mukaddes metin
Seni görmeden inanan şanlı ümmetin mirasındır bizlere Kur’an ve sünnetin
Ebu Cehil’ler çatlasın yolunda binlerce can var sensiz cihanı neylesin aşkınla yanalar
Bendesidir yolunun padişahlar sultanlar seni anar bütün diller senle güler ağlayanalar