Ne güzeldi depremden önceki manzara şair bile dalıp giderdi zaman zaman
Öykülerde şiirde beyitlerde kalan ne güzeldi depremden önceki manzara
Şimdi karalar bağlamışsın başına ah bir derman olabilsem kanayan yarana
Ağıtlar yaksam allı gelinlerin yazmasına asrın felaketi yazacağım toplu mezar taşına
İsyan etmek isyan etmek artık neyimize binlerce çığlık yükseliyor kulak verin sesimize
Marmara haykırıyor sahip çıkın hepimize medeniyet sınıfta kaldı çalışmamış ki dersine
Yara derin yara derin ta derine işlemiş beklenmeyen felaket korkulan başa gelmiş
Zengin fakir birbirine kenetlenmiş çekeceksin Marmara bu senin çilenmiş.
Ne hayaller söndü o gece imdat sesleri kesilmedi günlerce
Binlerce can can verdi sessizce deprem gönlümüzü yıktı milletçe
Ardında binlerce dul yetim bıraktın bahçende kırmızı gül kara kışa çattın
Gönül bağımıza ateşle yaktın Marmara neden bizleri öksüz bıraktın.