Dervişim der caka satar tevhitteki buy’i bilmez
Lâ İlâhe İllallah der lâ’yı bilir Hû’yu bilmez

Avaz avaz okur Kur’ân sözü tatlı gönlü vîran
Kalbinde mukimdir şeytân vesveseyi guy’i bilmez

Gönlü âsî beden mûti gönlü lâl’dir dili tûti
Hakk sözünü sanır hâkî huyu hâmideyi bilmez

Ezber eder Âyet Hadis zannedersin ki muhaddis
Sırrullah’tan habersizdir gönlevine zuy’i bilmez

İlmi zâhir bildikleri hayâli düş gördükleri
Mâ sivâ dır sevdikleri aşk odunda zey’i bilmez

Bakar gözü zâhir görür ucub-u kibirle yürür
Ölür iken gâfil ölür mezar denen köyü bilmez

Yunûsî zaman dervişi tanımaz bilmez Ermişi
Riyâ gösteriştir işi aşkı bilmez mey’i bilmez