Canım ben ondan bunda ezelî âşık geldim,
Aşkı kılavuz tuttum, aşka ulaşıp geldim.

Değilem kâl ü kîlde, ya yetmiş iki dilde,
Yad yok bana bu ilde, onda bilişip geldim.

Geçtim hod-bîn ilinden, el çektim dükelinden,
Ol ikilik bâbından, birliğe bitip geldim.

Dört kişidir yoldaşım, vefâdârım râzdaşım,
Üç ile hoştur başım, birine buşup geldim.

Ol dördün birisi cân, biri dîn, biri imân,
Biri nefsimdir düşman, onda savaşıp geldim.

Bir kılı kırk yardılar, birin yol gösterdiler,
Bu mülke gönderdiler, o yola düşüp geldim.

Aşk şerbetinden içtim, on iki ırmak geçtim,
Denizler bendin deştim, ummândan taşıp geldim.

Ben ondan geldim buna, yine varırım ona,
Ben ona varasımı, onda tanışıp geldim.

Azrail ne kişidir, kasdedesi canıma,
Ben emânet ıssıyla , onda bitrişip geldim.

Aradım çıkdım bir uca eğlendim teferrüce,
Eren soyun soylayıp ol soya düşüp geldim.

Yûnus Emre’ye ne gam, âşık melâmet bednâm,
Küfrüm imâna şol dem, onda değişip geldim.