Yandı gönül günâhtan medet Allah’ım medet
Tövbe edip bozmaktan medet Allah’ım medet

Avam nâsın dilinden öldüm nefsin elinden
Günâhların selinden medet Allah’ım medet

Nefsimin yılanından dilimin yalanından
İçimin şeytânından medet Allah’ım medet

Hannas vesvesesinden onun pis nefesinden
Nefsimin hevesinden medet Allah’ım medet

Kararan şu yüzümden gaflet ile özümden
Benlik ile sözümden medet Allah’ım medet

Dünyâ dilden çıkmıyor nefsim şerden bıkmıyor
Gönlüme feyz akmıyor medet Allah’ım medet

Ninni deyip avuttu gaflet ile uyuttu
Nefsim seni unuttu medet Allah’ım medet

Asîyi gümrah benim Rahmân-ı Rahîm sensin
Affetmeyi seversin medet Allah’ım medet

Yunûsî bir kez daha geldi tövbeyle sana
Bozmam derim bir daha medet Allah’ım medet