Miskin âdem oğlanı nefse zebûn olmuşdur
Hayvân cânâvar gibi otlamağa kalmışdır

Hergiz ölümün sanmaz ölesi günün anmaz
Bu dünyadan usanmaz gaflet ögün almışdır

Oğlanlar öğüt almaz yiğitler tevbe kılmaz
Kocalar tâat kılmaz sarp rûzigâr olmuşdur

Beğler azdı yolundan bilmez yoksul hâlinden
Çıkdı rahmet gölünden nefs gölüne dalmışdır

Yunus sözü âlimden zinhâr olman zâlimden
Korka durun ölümden cümle doğan ölmüşdür