Müslümanın avâmı dünyâsı için yaşar
Âhireti bırakıp dünyâ peşinden koşar

Sorsan yetmiş yaşında âkil dünyâ işinde
Koşar nefsin peşinde ahret işinde şaşar

Dillerdedir şöhreti ziyâdedir şehveti
Görse güzel bir hatun helâlini tez boşar

Kendini dâim över bozuktur dili söver
Kimseye vermez değer nefsin peşinden koşar

Hakk söz desen pek kızar dilinde şiddet azar
Şeytân’la edip pazar öfkeyle coşup taşar

Îmânını batırmış insâfını yitirmiş
Güzel huyu bitirmiş bilmez haddini aşar

Ayakyoluna gider ayakta idrar eder
Desen zoruna gider utanmaz dona işer

Uzaktır Hakk’tan özü nefisle dolu sözü
Şöyle bir sohbet etsen dayanmaz kafan şişer

Kaz gibi dâim yutar utanmaz gâfil yatar
Hâli kâfirden beter düşünmez kabir mahşer

İhlâs yok amelinde münâfıktır dîninde
Çok azap görür sinde bütün amelleri şer

Ölüm aklına gelmez sanır ki asla ölmez
Hiç ummadığı bir an ceset toprağa düşer

Günâh gölüne batar dünyây ahrete satar
Gaflet içinde yatar gâfildir Hakk’tan beşer

Yunûsî insanlar çiğ Kur’ân’ından bî haber
Sen Kur’ân’ını oku insan Kur’ân’la pişer