Ne bilsin bu aşkı usanlar-uyalar
Ne döysün bu yola azıksız yayalar
Gelin biz varalım Yûsuf’ı görelim
Cemâli hônından bin açlar doyalar
O vahdet ilinde diken yok gülünde
Şeker çok dilinde yüzünde hayâlar
Âşıklar dağında maşûklar bağında
Budak sürümişler duduksuz yayalar
Harâbâtîlerden göründü çün kim aşk
N’iderler bu arı bu rengi yuyalar
N’olaydı ben onu göreydim bu gözle
Ne döysün bu gözler döyemez kabalar
Biz bizi koyalım onlar biz olalım
Birligi duyanlar ikilik koyalar
Yunus sen bir olgıl gönülde sır olgıl
Ki dervîş olanlar bu sırdan duyalar