Niteki bu gönlüm evi aşk elinden taşa gelir
Nice yüksek yürür isem aşk başımdan aşa gelir

Nice ki aydıram râzım söylemeyem kimseneye
Gider bu sabr u karârım dost ögüme düşe gelir

Ben bilirim ahvâlimi bencileyin er ne bile
Benim görene sevdiğim ne sevmektir hoşa gelir

Hey nice sabreyleyiser dost yüzünü gören kişi
Ol hakîkat gördüm diyen kendözünden saşa gelir

Maşûkanın tecellisi türlü türlü renkler olur
Bir şivede yüz bin gönlüm hemîşe cuşa gelir

Onun gibi pâdişâha kimin gözü duş olursa
Sultan-ı vakt oldu ise aklından ol saşa gelir

Ol dost ile benim işim bulut ile güneşleyin
Bir dem hicâbı sürülür bir dem nikâb başa gelir

Eğer bana sorar isen cânı yoktur şol kişinin
Maşûka sevmekten artık gönlüne endişe gelir

Aceb yine miskin Yunus aşktan artık sevdi meğer
Zira ki bu aşktan yiğrek hiç yok durur başa gelir